Om kwart over 9 uitgecheckt bij ons hotel in Himeji; we kunnen onze bagage daar achterlaten. Die halen we later weer op na ons bezoek aan het Witte Kasteel. Dat is vanuit ons hotel twee kilometer lopen. Je kunt het kasteel overal zien: het torent boven de bebouwing van deze stad uit. De stad zelf is niet mooi. Typisch een plek die gegroeid is door het toerisme wat het kasteel ontdekte.
Kasteel Himeji is in 1346 gebouwd en is volledig van hout. Het staat op de wereld erfgoedlijst van Unesco.
Het is vandaag niet koud maar wel heiig. We zijn mooi vroeg en het valt mee met de drukte. Er loopt een route door alle zes verdiepingen van het kasteel. Echt heel groot is het niet, maar zeker ook niet klein. Het is dan ook een fort. In totaal bevat het 997 schietgaten en er zitten talloze deuren en enkele geheime doorgangen in. Vooral indrukwekkend is het lieflijke uiterlijk aan de buitenzijde.
Genoeg gezien, en in een voorjaarszonnetje onze bagage bij het hotel opgehaald. Net na twaalf uur stappen we op de lokale trein naar Osaka. De snelle Shinkansen brengt ons vanuit Osaka naar Shin Imamya. Daarna tuffen we met een lokaal boemeltje op smalspoor een uur lang door de bergen. De omgeving wordt steeds mooier. Aan het eind van de rit volgt nog een 300 meter stijgend tandradbaantje. Het echte Rail Away gevoel! Prachtig om mee te maken.
In Koyosan aangekomen de bus naar 'onze' tempel genomen. Daar verblijven we vannacht. In Koyasan staan 117 Boeddistische tempels waarvan er 52 gasten ontvangen. Rond 16.15 uur waren we er. Na wat in het dorpje bekeken te hebben was het al om half zes tijd voor het eten. Dat doen we met een aantal gasten van onze tempel. We zitten naast elkaar op de grond, met de ruggen tegen de muur en het gezicht naar elkaar toe. Monniken eten geen vlees en vis. We krijgen ook een vegetarische maaltijd. Heel lekker!
Om 19.15 uur staan we klaar voor een sfeervolle tocht in het donker over de begraafplaats Okunoin, waar het mausoleum staat van de grote stichter van Koyosan, Kobo Daishi. De ons begeleidende monnik zingt daar en vraagt ons een wens in gedachten te doen.
De hoofdmonnik van de begraafplaats brengt Kobo Daishi elke dag twee keer eten.
Langs de looproute staan talloze lantaarns te branden. Heel mooi in het donker. Op deze begraafplaats staan circa 200.000 grafstenen.
Om half tien zijn we weer in onze eigen tempel waar we al snel onze bed (futon) opzoeken. Want... morgenochtend is het vroeg dag; om half zeven zijn we uitgenodigd om de Boeddistische rituelen van de monniken in onze tempel bij te wonen.