Woensdag 22 maart: Dag Tokyo, hallo Yudanaka
En weer staan we vroeg op. Maar nu serieus vroeg. 5 uur. Het regent niet meer en het lijkt een mooie dag te worden. Dus de metro weer gepakt en op naar de vismarkt. Maar daar aangekomen worden we meteen weer weggestuurd. Geen toeristen voor 10.00 uur. Ja duh!!! Dus we lopen wat om en proberen een stukje verderop "binnen te sluipen". Maar de bewaker is ook niet voor de Japanse poes en onderschept ons opnieuw. We spelen de buitenlandse toerist (oh, bedoelde je dat? Dat hadden we zo niet begrepen...) en druipen af. Op een andere gedeelte van de markt (maar niet het leuke veilinggedeelte) nog wat rondgelopen. Dus om 7 uur weer terug bij het station, waar we doorgaan naar wat sommige zeggen het drukste kruispunt ter wereld. Nu is het maar goed dat er meestal bijstaat in het weekend zo rond 17.00 uur want op woensdag ochtend 7.30 is er niet veel te beleven. Het zonnetje schijnt lieflijk op het kruispunt en de gebouwen erom heen. Hoppa! Ook afgestreept. Op naar het hotel. Ontbijten. Douchen. En on the move. Dit was Tokyo. Prima om in Japan aan te komen en even te acclimatiseren. Maar een mooie stad? Niet echt. Dat wisten we echter al, vandaar maar 2 dagen. Met de trein op weg naar Yudanaka. Een plaatsje boven Nagano en beroemd vanwege de Onsen (warmwater baden) en de nabijheid van de Japanse Makaak apen, ook wel snowmonkeys genoemd. Dit omdat ze in de winter vanuit de bergen naar de warm water bronnen komen om op te warmen. Akiro, de eigenaar van de ryokan (herberg) waar we overnachtenö ons al op te wachten en neemt ons mee naar zijn traditionele ryokan. Slapen doen we op de traditionele futon, de Japanse slaapmatras op de grond. Terwijl we door het dorpje slenteren voelt het bijna als Zwitserland. Overal ligt sneeuw, het sneeuwt zelfs een beetje. Heuvelig. Zelfs de huisstijl voelt hetzelfde of hier en daar een Japans overblijfsel na. In de straat waar onze Ryokan zit zitten ook een groot aantal publike Onsen. Op straat kom je dus soms mensen tegen op weg naar zo'n openbare Onsen. Wij kwamen o.a. een hele zwerm Japanse meiseje tegen op weg naar een Onsen. Ze lieten zich maar al te graag vastleggen op de foto! Preuts? Niet echt!
's Avonds eten we sushi in het dorp. WoW! Heerlijk en ter plekke klaargemaakt. Het leven is mooi op het Japanse land. :-) Moe maar zeer voldaan het bed in. Lees alles over donderdag en ons bezoek aan de Makkak apen op de volgende pagina. Klik hieronder om verder te gaan.
En weer staan we vroeg op. Maar nu serieus vroeg. 5 uur. Het regent niet meer en het lijkt een mooie dag te worden. Dus de metro weer gepakt en op naar de vismarkt. Maar daar aangekomen worden we meteen weer weggestuurd. Geen toeristen voor 10.00 uur. Ja duh!!! Dus we lopen wat om en proberen een stukje verderop "binnen te sluipen". Maar de bewaker is ook niet voor de Japanse poes en onderschept ons opnieuw. We spelen de buitenlandse toerist (oh, bedoelde je dat? Dat hadden we zo niet begrepen...) en druipen af. Op een andere gedeelte van de markt (maar niet het leuke veilinggedeelte) nog wat rondgelopen. Dus om 7 uur weer terug bij het station, waar we doorgaan naar wat sommige zeggen het drukste kruispunt ter wereld. Nu is het maar goed dat er meestal bijstaat in het weekend zo rond 17.00 uur want op woensdag ochtend 7.30 is er niet veel te beleven. Het zonnetje schijnt lieflijk op het kruispunt en de gebouwen erom heen. Hoppa! Ook afgestreept. Op naar het hotel. Ontbijten. Douchen. En on the move. Dit was Tokyo. Prima om in Japan aan te komen en even te acclimatiseren. Maar een mooie stad? Niet echt. Dat wisten we echter al, vandaar maar 2 dagen. Met de trein op weg naar Yudanaka. Een plaatsje boven Nagano en beroemd vanwege de Onsen (warmwater baden) en de nabijheid van de Japanse Makaak apen, ook wel snowmonkeys genoemd. Dit omdat ze in de winter vanuit de bergen naar de warm water bronnen komen om op te warmen. Akiro, de eigenaar van de ryokan (herberg) waar we overnachtenö ons al op te wachten en neemt ons mee naar zijn traditionele ryokan. Slapen doen we op de traditionele futon, de Japanse slaapmatras op de grond. Terwijl we door het dorpje slenteren voelt het bijna als Zwitserland. Overal ligt sneeuw, het sneeuwt zelfs een beetje. Heuvelig. Zelfs de huisstijl voelt hetzelfde of hier en daar een Japans overblijfsel na. In de straat waar onze Ryokan zit zitten ook een groot aantal publike Onsen. Op straat kom je dus soms mensen tegen op weg naar zo'n openbare Onsen. Wij kwamen o.a. een hele zwerm Japanse meiseje tegen op weg naar een Onsen. Ze lieten zich maar al te graag vastleggen op de foto! Preuts? Niet echt!
's Avonds eten we sushi in het dorp. WoW! Heerlijk en ter plekke klaargemaakt. Het leven is mooi op het Japanse land. :-) Moe maar zeer voldaan het bed in. Lees alles over donderdag en ons bezoek aan de Makkak apen op de volgende pagina. Klik hieronder om verder te gaan.
