Woensdag 5 april: Op naar Nagasaki!
Na uitgeslapen en ontbeten te hebben, vertrekken we om 11 uur naar het station. Dat is maar een klein eindje lopen als je hotel naast het station ligt... Het is bewolkt weer maar zeer zacht: voorjaar! De eerste 25 minuten gaan per de supersnelle Shinkansen en dan stappen we in Shin Tosu over in de JR Limited Express die in anderhalf uur naar Nagasaki rijdt. We zitten mooi, net achter de machinist in de cockpit van deze trein. Alleen een glaswand zit tussen hem en de passagiers. Een wand die op de tussenstations ineens in matglas verandert. Tijdens de overstap in Shin Tosu staat op het spoor tegenover ons een trein met als laatste en knaloranje coupe: de 'Huis ten Bosh' wagon. Compleet met koninklijk monogram. Dit is een trein die rijdt naar 'Huis ten Bosch' bij Nagasaki. Een themapark en een replica van een Nederlands stadje. Hoogtepunt: ons Paleis Huis ten Bosch in Den Haag. We stappen in onze volgende trein en onderweg zien we de lucht donkerder en donkerder worden. Na Shin Tosu laten we de stedelijke bebouwing achter ons en rijden we door rijstvelden en voor een deel ook pal naast de zee.
Om 14.30 uur rijdt de trein het station van Nagasaki binnen. Ook hier hoeven we niet ver te lopen naar ons hotel. Sterker nog het hotel is IN het station gebouwd en draagt ook de naam van de organisatie die onze treinpassen uitgeeft: JR Kyushu hotel. We hebben na het ontbijt niets meer gegeten dus eerst even een broodje en koffie bij de Starbucks. Na het iinchecken in het hotel zetten we de koffers op de kamers en gaan de stad in voordat het regent. Wat dus niet gebeurt gelukkig. Nagasaki is erg groot (ruim 440.000 inwoners) en ligt in een komvorm tussen de bergen. Tussen 1641 en 1859 hadden 'wij' er een handelspost en was ons land het enige contact tussen de westerse wereld en het toen nog volledig gesloten Japan. Dat was het Nagasaki van Mdm. Butterfly, de opera. Het oude centrum van de stad ligt ergens verscholen rond de haven. Daar komen wij niet maar we vinden een oude winkelstraat met wat steegjes links en rechts. We zien een dak van een tempel en lopen er heen. Er blijkt een enorm kerkhof met vele etages om heen te liggen.
Om zes uur zijn we terug in het hotel. Even een uurtje rust. We zoeken daarna een restaurantje op dat we op onze dwaaltocht tegenkwamen. Maar het eten is er niet zo bijzonder. We besluiten de avond met een koffie-afzakkertje in de Starbucks. Het is nog steeds droog.
Donderdag 6 april: Nagasaki nu en in 1945: de A-bom
Het regent als we de gordijnen opentrekken. We ontbijten rustig en zoeken eerst nog wat foto's uit. We willen vandaag het bommuseum in Nagasaki bekijken. Om half elf gaan we de deur uit. Maar he, het is droog. Dan eerst maar naar het immense beeld dat we vanuit onze hotelkamers kunnen zien. Het blijkt het beeld van de shomudo tempel te zijn.Een tempel met toevallig ook een Nederlands tintje: er werden - vanaf de stichting ervan in het jaar 1649 - talismannen verkocht aan Nederlandse zeelieden voor hun welzijn. We kunnen er omheen lopen en zien dan pas dat het beeld op een tempel in de vorm van een schildpad staat. Een vreemd gezicht! Uitleg is er niet of nauwelijks te vinden. Het regent weer en we gaan naar de Starbucks voor koffie en een koek. Omdat we niet al te zwaar ontbeten hebben en we niet weten wanneer we vanmiddag iets kunnen krijgen. Daarna met de tram naar de halte van het Atomic Bomb Museum. Het is even droog en daarom gaan we eerst naar de herdenkingsplaats, het hypocenter. De plek waar op 9 augustus 1945 om 11.02 uur de bom boven Nagasaki tot ontploffing kwam en uiteindelijk 70.000 mensen doodde. Indrukwekkend. Het museum ernaast is nieuw gebouwd in 1996. Dat komt ook tot uiting in de moderne manier van presenteren. We zien een replica van 'Fat man', de bom zelf. Verbazingwekkend klein van omvang. De gevolgen van deze tweede ato De gevolgen van deze tweede atoombom op Japan waren verschrikkelijk, zo blijkt uit foto's, films, voorwerpen en brokstukken. Kilometers rondom het hypocenter is alles verwoest. In het hypocenter zijn mensen letterlijk versmolten met waar ze op dat moment stonden of gingen. Echt afschuwelijk om te zien; we worden er naar van. Zoiets mag nooit meer gebeuren maar wie zijn wij? We zetten onz handtekening onder de petitie dat uiterlijk in 2020 alle kernwapens de wereld uit zijn en hopen dat Trump zich rustig houdt...
Diep onder de indruk staan we even voor vier uur weer buiten. Terug naar het hotel. Hanneke gaat naar haar kamer; Frank en Geert lopen nog even het winkelgebied van het station in.
Om kwart over zeven lopen we de stad in en vinden een restaurantje naar onze zin. En super-heerlijk gegeten. Kon niet beter op ons 'laatste avondmaal' in Japan. (Morgenavond zitten we te wachten in de vertrekhal van het vliegveld in Fukuoka. Zal dan wel wat anders zijn dan de delicatessen van vanavond).
Na uitgeslapen en ontbeten te hebben, vertrekken we om 11 uur naar het station. Dat is maar een klein eindje lopen als je hotel naast het station ligt... Het is bewolkt weer maar zeer zacht: voorjaar! De eerste 25 minuten gaan per de supersnelle Shinkansen en dan stappen we in Shin Tosu over in de JR Limited Express die in anderhalf uur naar Nagasaki rijdt. We zitten mooi, net achter de machinist in de cockpit van deze trein. Alleen een glaswand zit tussen hem en de passagiers. Een wand die op de tussenstations ineens in matglas verandert. Tijdens de overstap in Shin Tosu staat op het spoor tegenover ons een trein met als laatste en knaloranje coupe: de 'Huis ten Bosh' wagon. Compleet met koninklijk monogram. Dit is een trein die rijdt naar 'Huis ten Bosch' bij Nagasaki. Een themapark en een replica van een Nederlands stadje. Hoogtepunt: ons Paleis Huis ten Bosch in Den Haag. We stappen in onze volgende trein en onderweg zien we de lucht donkerder en donkerder worden. Na Shin Tosu laten we de stedelijke bebouwing achter ons en rijden we door rijstvelden en voor een deel ook pal naast de zee.
Om 14.30 uur rijdt de trein het station van Nagasaki binnen. Ook hier hoeven we niet ver te lopen naar ons hotel. Sterker nog het hotel is IN het station gebouwd en draagt ook de naam van de organisatie die onze treinpassen uitgeeft: JR Kyushu hotel. We hebben na het ontbijt niets meer gegeten dus eerst even een broodje en koffie bij de Starbucks. Na het iinchecken in het hotel zetten we de koffers op de kamers en gaan de stad in voordat het regent. Wat dus niet gebeurt gelukkig. Nagasaki is erg groot (ruim 440.000 inwoners) en ligt in een komvorm tussen de bergen. Tussen 1641 en 1859 hadden 'wij' er een handelspost en was ons land het enige contact tussen de westerse wereld en het toen nog volledig gesloten Japan. Dat was het Nagasaki van Mdm. Butterfly, de opera. Het oude centrum van de stad ligt ergens verscholen rond de haven. Daar komen wij niet maar we vinden een oude winkelstraat met wat steegjes links en rechts. We zien een dak van een tempel en lopen er heen. Er blijkt een enorm kerkhof met vele etages om heen te liggen.
Om zes uur zijn we terug in het hotel. Even een uurtje rust. We zoeken daarna een restaurantje op dat we op onze dwaaltocht tegenkwamen. Maar het eten is er niet zo bijzonder. We besluiten de avond met een koffie-afzakkertje in de Starbucks. Het is nog steeds droog.
Donderdag 6 april: Nagasaki nu en in 1945: de A-bom
Het regent als we de gordijnen opentrekken. We ontbijten rustig en zoeken eerst nog wat foto's uit. We willen vandaag het bommuseum in Nagasaki bekijken. Om half elf gaan we de deur uit. Maar he, het is droog. Dan eerst maar naar het immense beeld dat we vanuit onze hotelkamers kunnen zien. Het blijkt het beeld van de shomudo tempel te zijn.Een tempel met toevallig ook een Nederlands tintje: er werden - vanaf de stichting ervan in het jaar 1649 - talismannen verkocht aan Nederlandse zeelieden voor hun welzijn. We kunnen er omheen lopen en zien dan pas dat het beeld op een tempel in de vorm van een schildpad staat. Een vreemd gezicht! Uitleg is er niet of nauwelijks te vinden. Het regent weer en we gaan naar de Starbucks voor koffie en een koek. Omdat we niet al te zwaar ontbeten hebben en we niet weten wanneer we vanmiddag iets kunnen krijgen. Daarna met de tram naar de halte van het Atomic Bomb Museum. Het is even droog en daarom gaan we eerst naar de herdenkingsplaats, het hypocenter. De plek waar op 9 augustus 1945 om 11.02 uur de bom boven Nagasaki tot ontploffing kwam en uiteindelijk 70.000 mensen doodde. Indrukwekkend. Het museum ernaast is nieuw gebouwd in 1996. Dat komt ook tot uiting in de moderne manier van presenteren. We zien een replica van 'Fat man', de bom zelf. Verbazingwekkend klein van omvang. De gevolgen van deze tweede ato De gevolgen van deze tweede atoombom op Japan waren verschrikkelijk, zo blijkt uit foto's, films, voorwerpen en brokstukken. Kilometers rondom het hypocenter is alles verwoest. In het hypocenter zijn mensen letterlijk versmolten met waar ze op dat moment stonden of gingen. Echt afschuwelijk om te zien; we worden er naar van. Zoiets mag nooit meer gebeuren maar wie zijn wij? We zetten onz handtekening onder de petitie dat uiterlijk in 2020 alle kernwapens de wereld uit zijn en hopen dat Trump zich rustig houdt...
Om kwart over zeven lopen we de stad in en vinden een restaurantje naar onze zin. En super-heerlijk gegeten. Kon niet beter op ons 'laatste avondmaal' in Japan. (Morgenavond zitten we te wachten in de vertrekhal van het vliegveld in Fukuoka. Zal dan wel wat anders zijn dan de delicatessen van vanavond).
